xwros Minkowski

Date: 00:19 Oct 4, 2005

xwros Minkowski

Date: 02:28 Oct 4, 2005

H kbantomhxanikh einai mh topikh 8eoria.

Date: 03:32 Oct 4, 2005

Αν δεχτούμε ότι ισχύει το αξίωμα της Γ.Σ ότι όλα τα αδρανειακά συστήματα είναι ισοδύναμα, τότε ένας παρατηρητής σε σύστημα που εκτελεί ελεύθερη πτώση είναι αδρανειακός και συνεπώς θα πρέπει γι αυτόν τα άτομα και τα υποατομικά σωματίδια να συμπεριφέρονται στο τοπικό του περιβάλλον με τον τρόπο που συμπεριφέρονται και σε οποιοδήποτε άλλο αδρανειακό σύστημα, όπως είναι λ.χ. ένα δικό μας γήινο εργαστήριο. Να περιγράφονται δηλ. με τους ίδιους νόμους ,δηλαδή με τους νόμους της συνηθισμένης κβαντομηχανικής.
Άλλωστε το τι συμβαίνει κατά την κατάρρευση των άστρων προς λευκούς νάνους ο Τσαντρασεκάρ, με την αρχή του Πάουλι το ερμήνευσε. Το τι συμβαίνει στα άστρα νετρονίων από άποψη υποατομικών διαδικασιών, πάλι με την κβαντομηχανική το εξηγούμε.
Για ένα όμως παρατηρητή που στέκεται ακίνητος σε ένα τέτοιο πεδίο βαρύτητας (προφανώς μη αδρανειακό) οι νόμοι δεν θα έχουν ίδια μορφή με του προηγούμενου.
Δύο διαφορετικοί παρατηρητές που ο καθένας τους είναι για μικρά χρονικά διαστήματα και τοπικά αδρανειακός, δεν συνδέονται μεταξύ τους με τους απλούς μετασχηματισμούς Lorentz.
Συνεπώς και οι κυματοσυναρτήσεις που χρησιμοποεί ο καθένας δεν διαφέρουν μόνο κατά μια σταθερή φάση.
Πρώτες σκέψεις, καθόλου σίγουρες.

Date: 03:47 Oct 4, 2005

Thanx nik_athenian.. Panta safhs kai plhrhs!

Date: 17:06 Oct 4, 2005

Epi tis eukarias dothiseis nick_athenian se palaiotero post eixes anaferei pws kaneis den gnwrizei me sigouria an oi nomoi tis sunithismenis kbantomhxanikhs Schroendiger h ths QED isxuoun i oxi se tetoia periballonta. Exw mperdeutei ligaki sxetika me to ti gnwrizeis kai poia einai h apopsi sou gia ayto to thema.

Tha ithela na se rwtisw episis an mporoume se mia perioxi megalis streblwsis tou xwroxronou na thewrisoume (teleiws topika - se para poli mikri klimaka) oti o xwros einai epipedos kai na efarmosoume tin sunithismeni kbantomhxanikh gia na min xreiastei na xrhsimopoihsoume kbantomhxanikh kampylou xwroxronou (gia logous aplotitas).

Kai kati teleytaio. Estw ena systima anaforas to opoio ektelei eleutheri ptwsi mesa se ena isxyro pedio barythtas (px mias mauris trypas). Estw oti ayto to systima einai ena ergastirio. An exw mia pigi fwtos sto dapedo tou ergastiriou (i opoia ekpempei fws pros to tabani) i opoia brisketai entos tis mauris trypas diladi katw apo ton orizonta gegonotwn kai exw ena paratiriti sto tabani (as poume) poy brisketai ektos tou orizonta gegonotwn, tote h fwteinh aktina - ta fwtonia diladi efoson ekteloun eleutheri ptwsi kai den exoun baros - den tha mporoyn na ftasoun ston paratiriti pou brisketai ektos toy orizonta gegonotwn? Afou den epidra h barytita panw tous. Ara den tha mporei na diafygei to fws ektos ths mauris trypas?

Date: 02:44 Oct 9, 2005

Όταν λέμε ότι δεν μπορεί να διαφύγει ένα φωτόνιο από το εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας, εννοούμε ότι ένας παρατηρητής που είναι ακίνητος έξω από τον ορίζοντα, δεν θα παραλάβει ποτέ ένα φωτόνιο που ξεκίνησε μέσα από τον ορίζοντα. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ορίζοντας είναι ένα ακίνητο εμπόδιο που ανακλά τα φωτόνια προς τα μέσα, αλλά ότι οι κοσμική γραμμή του παρατηρητή, η κοσμική γραμμή ενός σημείου του ορίζοντα και η κοσμική γραμμή του φωτονίου δεν τέμνονται.
Ας θεωρήσουμε τώρα δύο παρατηρητές, έναν στο δάπεδο και έναν στην οροφή ενός εργαστηρίου, το οποίο αφήνεται να πέσει ελεύθερα προς μια μαύρη τρύπα. Ο πρώτος από αυτούς στέλνει κάποια στιγμή ένα παλμό προς την οροφή. Ως προς αυτούς η συμπεριφορά του φωτονίου είναι κίνηση με σταθερή ταχύτητα c, όπως επιβάλλεται από την ειδική σχετικότητα. Το φωτόνιο διασχίζει το ύψος του εργαστηρίου σε ευθεία γραμμή και φτάνει στον δεύτερο.
Βλέπεις, είναι και οι δύο τους αδρανειακοί!
Μόνο που τα ρολόγια τους δεν θα δείχνουν ότι το φωτόνιο έφτασε την ίδια στιγμή. Οι μετασχηματισμοί Lorentz είναι υπεύθυνοι, σκέφτονται εκείνοι.
Ο εξωτερικός παρατηρητής τώρα, δεν έχει δει ποτέ το δάπεδο του εργαστηρίου να διαβαίνει τον ορίζοντα και να μπαίνει στο εσωτερικό της τρύπας, γιατί ο χρόνος των αντικειμένων του φαίνεται ότι παγώνει καθώς αυτά πλησιάζουν τον ορίζοντα. Οπότε γι αυτόν δάπεδο και ταβάνι συγχωνεύονται σε μηδενικό ύψος μεταξύ τους επί του ορίζοντα και δεν εξελίσσονται πια χρονικά. Ούτε φωτόνια παραλαμβάνει πια από δάπεδο και οροφή ώστε να αποφανθεί αν κάτι έγινε στο εσωτερικό του εργαστηρίου.

Για το επίμονο ερώτημά σου αν ισχύει η κβαντομηχανική σε χωροχρόνο που έχει υποστεί ισχυρή στρέβλωση, το μόνο που εγώ έχω καταλάβει είναι το εξής:
Όσο υπάρχει η συνεχής υφή του χωροχρόνου, η συνύπαρξη της Γ.Σ και της σχετικιστικής κβαντομηχανικής είναι αρμονική και δεν πέφτουμε σε άτοπα και σε νοητικές αντιφάσεις. Το πρόβλημα συνύπαρξης μεταξύ τους αναφύεται στην κλίμακα εκείνη που η απροσδιοριστία της κβαντομηχανικής μας οδηγεί στην ασυνέχεια του χωροχρόνου. Αυτό συμβαίνει στην κλίμακα του Πλανκ.
Όλα αυτά, πάντα στο διανοητικό οικοδόμημα του μοντέλου μας.
Στην πράξη βέβαια, πειράματα ελέγχου λ.χ της υπέρθεσης κβαντικών καταστάσεων με χρήση ατομικών συστημάτων, δεν έχουν γίνει σε ισχυρά βαρυτικά πεδία. Πιστεύουμε ότι ισχύει αφού δεν οδηγούμαστε σε αντιφάσεις με τις παρατηρήσεις μας.

Date: 12:12 Oct 9, 2005

Help

Date: 15:31 Oct 9, 2005

RE: xwros Minkowski

Date: 02:47 Oct 11, 2005

nik-athenian:

"Καθώς έγραφα το παραπάνω κείμενο για τους αδρανειακούς παρατηρητές σε ελεύθερη πτώση, προβληματίστηκα στο εξής ζήτημα, χωρίς να καταφέρω να βρω μια πειστική απάντηση:
Ας υποθέσουμε ότι σε ένα μικρό εργαστήριο που κάνει ελεύθερη πτώση μέσα σε ομογενές πεδίο βαρύτητας (όχι απαραίτητα ισχυρό), βρίσκεται κάποιος και δίπλα του βρίσκεται μια φορτισμένη σφαίρα, η οποία πέφτει κι αυτή ελεύθερα μαζί του.
Ο παρατηρητής μας βλέπει τα φορτία της σφαίρας ακίνητα και συνεπώς δεν περιμένει ότι μπορεί να εκπεμφθεί από αυτά ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.
Ένας όμως ακίνητος επί της Γης παρατηρητής ο οποίος προφανώς δεν είναι αδρανειακός, βλέπει τη φορτισμένη σφαίρα να επιταχύνεται κατά την πτώση της. Αυτός αναμένει ότι τα επιταχυνόμενα φορτία θα ακτινοβολούν.
Τελικά ποιο είναι το σωστό; θα ακτινοβολεί ή όχι η σφαίρα;
Πως αίρεται αυτό το παράδοξο;"

Τα λες παρα πολυ ωραια!!! Αρχιζεις και πλησιαζεις τον "Τσολκα" και συγκεκριμενα τον "Αιθερα"!!!!!. Ειναι γεγονος οτι, το θετεις πολυ ωραια το προβλημα. Και σε ερωτω, εγω τωρα εσενα: Mπορεις εσυ να μου βρεις ενα Ρελατιβιστη που να μας δωσει εξηγηση στο ωραιο αυτο προβλημα σου? Σου το λεω εγω δεν θα βρεις κανενα!!!!! Εγω ομως, ο μη Ρελατιβιστης σου λεω οτι, η απαντηση στο προβλημα σου ειναι: Για τον παρατηρητη που βρισκεται στη γη, η φορτισμενη σφαιρα θα ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΕΙ!!!!!, κατι που προφανως η Θεωρια της Σχετικοτητας δεν το δεχεται, και αυτο ειναι το μεγα ΛΑΘΟΣ της!!!!!!!

Και σε ερωτω βρε φιλε: Αυτο το απλο πειραμα, οι ρελατιβιστες γιατι δεν το εκτελουν για να διαπιστωσουν και οι ιδιοι οτι η Θεωρια τους ειναι λαθος?

Και για να συμπληρωσω αυτα που λες: Αντι για τον παρατηρητη που ειναι στη Γη, παρε ενα αλλο παρατηρητη που να ειναι "μακρια" απο την Γη (δηλ. να ειναι αδρανειακος ), τοτε για το φαινομενο της εκπομπης της ακτινοβολιας της σφαιρας, πως μας το εξηγει η Θεωρια της Σχετικοτητας, τη στιγμη που γιαυτη, ολοι οι αδρανειακοι παρατηρητες (αυτος μεσα στο θαλαμο και αυτος που εναι μακρια απο τη Γη ) ειναι ΙΣΟΔΥΝΑΜΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ, συμφωνα με το δευτερο αξιωμα της Ειδικης Θεωριας της Σχετικοτητας ?

Φιλε, σε αυτο το πολυ απλο προβλημα που εθεσες, εδω κρυβεται και η αδυναμια του Αινσταιν να ενοποιησει τις βαρυτικες και ηλεκτρομαγνητικες δυναμεις...................για ολους τους αδρανειακους παρατηρητες.

Αγαπητε, η Θεωρια της Σχετικοτητας ειναι μια "Πτολεμαικη πλανη" και τιποτα περισσοτερο (για να μη πω, απατη). Ο Αιθερας υπαρχει μεσα στο Συμπαν. Ο Αιθερας ειναι το ΦΩΣ και η ο Αινσταιν αφαιρωντας τον Αιθερα απο το Συμπαν δεν εκανε τιποτα αλλο παρα να "ΤΥΦΛΩΣΕΙ" το Συμπαν και να το "ριξει" στο ΣΚΟΤΑΔΙ!!!!!!!!!

ΦΙΛΙΚΑ,

ΧΡΗΣΤΟΣ Α. ΤΣΟΛΚΑΣ

Date: 05:03 Oct 11, 2005

Para8eto to link apo mia syzhthsh sto sci.physics.research poy periexei ektos apo to 8ema ths Unruch-Davise aktinobolias kai to 8ema ths aktinobolias apo fortio mesa se barytiko pedio. Parakato para8eto kai to sygkekrimeno post kai ena link gia ena paper pano sto 8ema

>I don't understand your point. You agree that accelerated electron
>radiates. You agree that an electron in a gravitational field does
>not radiate. However, according to EP, both electrons must behave in the
>same way. It looks like a contradiction to me.

This question comes up once every few years on the newsgroup. To see
past discussions, probably the quickest thing to do it to search
Google groups for "Stephen Parrott," because every time it comes up
someone (often it's me) points people towards Parrott's paper
"Radiation from a Uniformly Accelerated Charge and the Equivalence
Principle," Found.Phys. 32 (2002) 407-440, available at
http://arxiv.org/abs/gr-qc/9303025 . This is a very good paper to
read if you want to think about this puzzle.

Part of the problem is that you have to be very careful to specify
what you mean by "equivalence principle" and what you mean by
"radiate." The equivalence principle is local -- it applies only in
an infinitesimal neighborhood. On the other hand, to tell whether
something is radiating or not, you typically look at the
electromagnetic fields in the far field (radiation) region.

-Ted

Date: 09:35 Oct 15, 2005

Διάβασα το άρθρο του Stephen Parrot http://arxiv.org/abs/gr-qc/9303025 ο οποίος πραγματικά έχει ψάξει το θέμα σε βάθος. Το ποιοτικό συμπέρασμα που έβγαλα είναι ότι αν μελετάμε και το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο ενός σωματιδίου, τότε η αρχή της ισοδυναμίας δεν μας προσφέρει και πολλά πράγματα διότι το πεδίο Coulomb του φορτίου, όπως το βλέπει ο αδρανειακός παρατηρητής εκτείνεται στο άπειρο, ενώ η αρχή της ισοδυναμίας είναι μια τοπική αρχή.
Η ενέργεια της ακτινοβολίας προέρχεται από όλο το ηλεκτρικό πεδίο του σωματιδίου. Και σε μεγάλη χωρική έκταση, το πεδίο είναι χρονομεταβαλλόμενο γιατί ο χωροχρόνος δεν είναι πια Minkowski σε μεγάλη έκταση.
Ένα άλλο ενδιαφέρον συμπέρασμα που μου φαίνεται ότι βγαίνει, είναι ότι η έννοια μάζα σωματιδίου, θέλει μεγάλη προσοχή όταν την χρησιμοποιούμε. Πρέπει δηλαδή να περιλαμβάνεται σ' αυτήν και η ισοδύναμη ενέργεια όλων των πεδίων που είναι συνδεδεμένα με το σωματίδιο αυτό. Τόσο του βαρυτικού πεδίου, όσο και του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου που συνοδεύει το σωματίδιο.