Ένα κινούμενο φορτίο στον χώρο είναι γνωστό ότι παράγει ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Μια κινούμενη μάζα στον χώρο θα παράγει κατ'αναλογία κάποιου άλλους είδους ακτινοβολία;
Θα πρέπει αυτή μάζα να κινείται με σχετικιστική ταχύτητα;
Η ερώτηση που έθεσες είναι αρκετά εύστοχη αλλά νομίζω πως δεν μπορεί να δωθεί ακόμα μια σαφής απάντηση.
Στα πλαίσια λοιπόν της φιλοσοφίας πως όλα τα πεδία δυνάμεων στη φύση μπορόύν να αποτελέσουν ένα πράγμα, τότε ίσως το ηλεκτρικό πεδίο που δημιουργείται από ακίνητα σημειακά φορτία και το βαρυτικό πεδίο που δημιουργείται από τη μάζα, μπορεί να είναι συνηφασμένα. Ταυτόχρονα, το μαγνητικό πεδίο που δημιουργείται απο επιταχυνούμενα φορτία μπορεί κι αυτό να αναλογιστεί με τη βαρύτητα που σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας είναι επιτάχυνση. Επομένως οι μάζες, ίσως και να μπουρουν να δημιουργούν γύρω τους κάποιο είδος πεδίου που θα δημιουργείται απο βαρυτική ακτινοβολία.
Ο Einstein προσπάθησε δικαιολογήσει την ύπαρξη της βαρύτητας μέσω της διάδοσης βαρυτικών κυμάτων που διαδίδονται με την ταχύτητα του φωτός. Ωστόσο, τέτοια κύματα δεν έχουν ανιχνευτεί ποτέ, γιατί, σύμφωνα και με πρόβλεψη του Eistein, είναι αρκετά ασθενή. Η εύρενα βεβαια συνεχίζεται. Για παράδειγμα, θα σταλθεί (δε θυμάμαι πότε) ένας δορυφόρος ερευνητικός που θα μπορέσει να συλέξει πληροφορίες για την καμπυλότητα που δημιουργεί η γη στο χωρόχρονο.
Όσο για τη σχετικιστική ταχύτητα, αν μία μάζα κινείται με μια σχετική ταχύτητα ως προς έναν παρατηρητή, τότε η μάζα της μεγαλώνει (σε σχέση μ' αυτήν που θα είχε αν ήταν σε ηρεμία) σύμφωνα με τη ειδική θεωρία της σχετικότητας. Αν τώρα επιταχυνόταν σε σχέση με έναν παρατηρητή τότε κι η μάζα της θα αύξανε σταδιακά. Επομένως θα μεγάλωνε κι η καμπυλότητα που δημιουργεί στο χωρόχρονο. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πως θα ήταν αυτή η αύξηση της κάμπυλότητας, λόγω του γεγονότος ότι είμαστε τρισδιάστατα όντα, αλλά ίσως να ήταν παρόμοια μ' αυτή, της διάδοσης ενός ηλεκτρομαγνητικού πεδίου στο χώρο.
Όλα αυτά βέβαια είναι υποθέσεις που ίσως ξεφεύγουν απ' τα επιστημονικά πλαίσια. Ωστόσο, πιστεύω ότι κάποια μέρα η απάντηση θα βρεθεί και θα μπορεί να διατυπωθεί με τους αυστηρούς όρους των μαθηματικών.
Συμφωνώ με τον πιό πάνω και θέλω να θέσω επίσης ένα ζήτημα.Καθώς ένα σώμα αυξάνει την ταχύτητά του η μάζα του αυξάνεται.Μήπως όμως αυξάνεται και η θερμοκρασία του λόγω της κίνησης των μορίων του?Εαν αυξάνεται η θερμοκρασία του ταυτόχρονα σημαίνει ότι εκπέμπει ηλεκτρομαγνητικά κύματα αφού βάση της κβαντική θεωρίας ένα θερμό σώμα ακτινοβολεί στο περιβάλλον κατα ασυνεχή τρόπο,με την μορφή κβάντων ή φωτονίων όπως αποκαλούνται αυτά τα ενεργειακά πακέτα.
Η άποψή μου είναι ότι κανένα σύνθετο σώμα δεν κινείται, ακόμη και ομαλά, αν δεν δρούν πάνω του τα αίτια που δημιουργούν ή μεταβάλλλουν το είδος της κίνησής του. Έτσι ενώ δεχόμαστε την οριακή ταχύτητα ενός σώματος εντός ενός μέσου που προβάλλει αντίσταση δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ότι ένα ουράνιο σώμα μπορεί να περνάει από μια φάση επιτάχυνσης σε μιά επιβράδυνσης ή και ισοταχούς κίνησης ακριβώς επειδή στις αντίστοιχες περιοχές αλλάζουν τα δρώντα πάνω του αίτια π.χ οι διάφορες δρώσες επάνω του σωματιδιακές ακτινοβολίες. Εμείς απλώς δεχθήκαμε ότι αν πάνω του δεν επενεργούν δυνάμεις αυτό διατηρεί την κινητική του κατάσταση αλλά δεν εξηγούμε επακριβώς ποιά είναι τα αίτια που την δημιούργησαν.
Το ίδιο συμβαίνει και στον μικρόκοσμο αλλά εκεί έχω την εντύπωση ότι οι αντιφάσεις της λογικής μας άρχισαν να γίνονται πιά εμφανείς. Λέμε για παράδειγμα ότι όταν ένα σωματίδιο επιταχύνεται αυξάνει η μάζα του και όχι ότι μας φαίνεται ότι αυξάνει η μάζα του επειδή δέχεται σωματιδιακό "βομβαρδισμό πρώθησης", ακριβώς επειδή δεχθήκαμε την "άυλη" κυματική ιδιότητα της δρώσας ακτινοβολίας. Φθάσαμε μάλιστα να παρατηρούμε στους επιταχυντές προϊόντα αντίδρασης περισσότερα από τα αρχικά λέγοντας ότι "υλοποιήθηκε η ενέργεια" που τα επιτάχυνε. Έχω την άποψη ότι μια θεωρία ενοποίησης δεν μπορεί στηθεί πάνω σε δυϊσμούς του στυλ ότι "κάτι μπορεί να είναι και μην είναι ύλη" ανάλογα με τα κέφια του ή ανάλογα με το φαινόμενο στο οπίο συμμετέχει.
