ο τύπος της θερμοδυναμικής εντροπίας S=1/4A ισχύει και για την εντροπία κατά shannon;
Ουσιαστικά η ολογραφική αρχή αν κατάλαβα καλά θέτει ένα ανώτατο όριο στην πυκνότητα πληροφορίας S (πληροφοριακή εντροπία ή εντροπία κατά Shannon) που μπορεί να εγγραφεί σε μια επιφάνεια Α σύμφωνα με την παραπάνω σχέση;
Ρε συ Νίκο, δεν νομίζω ότι θα βρεις ανάμεσά μας ανθρώπους που να μπορούν να πουν κάτι γι αυτά τα θέματα του δυνατού όγκου καταγραφής πληροφορίας πάνω σε επιφάνειες και βιολογικές δομές. Έχουν σίγουρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, και εγώ αναρωτιέμαι συχνά για τέτοια ζητήματα, αλλά οι απαντήσεις τους είναι έξω από τις δυνατότητες που μου δίνει η εκπαίδευσή μου. Έχω κάνει μια αρχή προσέγγισης με το άρθρο του David Deutsch πάνω στη σύνδεση κβαντικών αρχών και πληροφορίας, που θα το βρεις εδώ: http://www.qubit.org/people/david/Articles/ItFromQubit.pdf Ίσως να γίνεται κάτι σημαντικό στον τομέα της θεμελίωσης της κβαντικής φυσικής μέσω της θεωρίας της πληροφορίας, αλλά όλα αυτά είναι έξω από την παραδοσιακή προσέγγιση της φυσικής.
Είμαι σίγουρος ότι ο gravitino έχει ασχοληθεί με το θέμα που έχω ρίξει στο "τραπέζι". Αρκεί να τον πείσω να μιλήσει
Παρεπιπτόντως το link που έδωσα είναι μια εργασία κάποιου Bousso ο οποίος κάνει μια ανασκόπηση των ιδεών που γέννησαν την ολογραφική αρχή και δείχνει που θα μπορούσε να εφαρμοσθεί (όλα αυτά σε πολύ γενικές γραμμές). Επίσης νομίζω πως προσπαθεί να δώσει και μια ολογραφική προσέγγιση στο πρόβλημα του πληροφοριακού παραδόξου (!) αλλά γι'αυτό δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Πάντως κάνει σίγουρα αναφορά στο εν λόγω παράδοξο. Το θέμα είναι πώς το προσεγγίζει. Αυτό όπως και πολλά άλλα δεν το κατάλαβα σε μια γρήγορη ματιά που έριξα.
Θα προτιμούσα κάποια ελληνική βιβλιογραφία πάντως οπότε αν έχει κανείς να προτείνει τίποτα be my guest!
Συγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά μόλις τώρα διάβασα το μύνημα.
Ασχολούμαι πράγματι με τα συγκεκριμένα ζητήματα ερευνητικά, αλλά δεν μπορώ να σου πωκάτι παραπάνω από την απάντησή μου σε προηγούμενο post σου Νίκο, από όπου φαντάζομαι ότι αντλείς και την βεβαιότηα ότι γνωρίζω κάτι παραπάνω.
Πραγμτικά η αντιστοιχία AdS/CFT θέτει ένα άνω φράγμα στην ποσότητα πληροφιρίας που μπορεί να εγγραφεί τοπικά, αλλά αυτό είναι το πιο απλό που μπορώ να πω.
Επίσης αναφέρω πως ο τύπος της εντροπίας του Shannon έχει πολύ βαθύ φυσικό νόημα μιας και πράγματι αναφέρεται στην ποσότητα πληροφορίας που χρειαζόμαστε για να περιγραψουμε ένα φυσικό σύτημα. Κατά συνέπεια η αντιστοιχία είναι ορθή.
Πάντως για να ενιχύσω τα λεγόμενα του nik-Athenian αναφέρω και ένα ιστορικό ανεδοτο που καταδυκνύει πόσο δυσπρόσιτες είναι τέτοιες έννοιες όπως η εντροπία στην φυσική. Παραθέτω από τον πρόλογο ενός άρθρου που είχα γράψει πρόσφατα.
Θεωρία Πληροφορίας --Η αλλιώς από που πηγάζει το αρνητικό σύμβολο στην εντροπία του Shannon
Το ιστορικό ανέκδοτο λέει ότι όταν ο Shannon συνέγραφε το διάσημο άρθρο του A Mathematical Theory of Communication[2] το 1948 δεν είχε ακόμα ονοματίσει την ποσότητα που μετρούσε και για αυτό το λόγο ρώτησε τον von Newman ο οποίος έιπε "Να το ονομάσεις εντροπία ...αφού...κανένας δεν γνωριζει καριβώς τι έιναι η εντροπία, έτσι σε μια συζήτηση θα έχεις πάντα το πλεονέκτημα"[1].
Ο Shnannon με τη σειρά του όμως ονόμασε την ποσότητα που μετρούσε εκτός από εντροπία και "αβεβαιότητα". Η ονομασία αυτή είναι περισότερο ξεκάθαρη αφού προφυλάσει από λογικά άλματα με το συσχετισμό πληροφορίας και αβεβαιότητας που γίνονται κατά κόρων. Αν κάποιος συσχετίσει πληροφορία με αβεβαιότητα μπορεί καλλισατα να παρασυρθεί λόγω του γεγονότος ότι έχουν πανομοιότυπες εκφράσεις και να συσχετίσει επίσης την αβεβαιότητα με τη φυσική εντροπία. Γνωρίζουμε όμως ότι όταν ένα σύστημα γίνεται περισότερο "τυχαίο" η εντροπία του αυξάνεται. Άρα καα συνεπεια η τυχαιότητα ισοδυναμεί με πληροφορία, κάτι που φυσικά έιναι παράλογο. Η σύγχυση προκύπτει από το γεγονός ότι ενίοτε παραλέιπεται το αρνητικό σύμβολο στην συλλογιστική. Πιο συγκεκριμένα η πληροφορία είναι πάντα ένα μέτρο της αύξησης της αβεβαιότητας σε ένα δέκτη (φυσικό σύστημα).
Ο Shnannon συγκεκριμένα αντιλαμβανόμενος αυτή τη διάκριση ονόμασε την αβεβαιότητα η οποία αφαιρείται ως ισοπροδριορισμό (equivocation)[2] pg. 20
bibitem[1] M. Tribus and E. C. McIrvine, Energy and Information, Sci. Am., 225, 3, 179-188 (1971) bibitem[2] C. E. Shannon, A Mathematical Theory of Communication, Bell Sys. Tech. J., Vol. 27, pp. 379--423, 623--656, July, October, (1948).
Τελικά gravitino το όριο που τίθεται στην εγγραφή της πληροφορίας σε κάποια περιοχή του σύμπαντος (το οποίο ορίζεται από την ολογραφική αρχή) εμπίπτει μέσα στα συμπεράσματα της θεωρίας των υπερχορδών; Δηλαδή η ολογραφική αρχή είναι ένας φυσικός νόμος που απορρέει από την θεωρία των χορδών; γιατί για να είμαι ειλικρινής δεν έχω καταλάβει ακόμη μέσα από ποιά πλαίσια βγαίνει η ολογραφική αρχή και κατ'επέκτασιν το άνω όριο στην δυνατότητα εγγραφής πληροφορίας!
και μιάς και μιλάμε για πληροφορία ενός φυσικού συστήματος - με την γενικότερη έννοια του όρου πληροφορία - .... αυτή είναι δυνατόν να καταστραφεί; ή ισχύει αυτό που υποστηρίζεται στην κβαντομηχανική θεωρία ότι δηλαδή η κβαντομηχανική πληροφορία ενός συστήματος δεν μπορεί να καταστραφεί (αρχή διατήρησης της κβαντομηχανικής πλροφορίας)