Διαβάζοντας την εργασία του κ. Γέωργιου Παππά "Κβαντικές Διακυμάνσεις του κενού και το φαινόμενο Casimir" που με παρέπεμψες Vagelford θα ήθελα να σε ρωτήσω το εξής:
Από την σελίδα 14 μέχρι και την σελίδα 17 αναλύεται το φαινόμενο Casimir ως διαφορά πίεσης των δυνητικών φωτονίων στην εσωτερική και την εξωτερική περιοχή των αγώγιμων πλακών. Η σχέση 3.19 για παράδειγμα (το ίδιο ερώτημα ισχύει και για την 3.20) περιγράφει την συνολική πίεση που ασκείται από τα φωτόνια και στις δύο εσωτερικές πλευρές των δύο πλακών ή αναφέρεται στην πίεση που ασκείται εσωτερικά της κάθε πλάκας ξεχωριστά;
Το ρωτάω αυτό γιατί αναρωτιέμαι τί θα συνέβαινε αν με κάποιο τρόπο καταφέρναμε να μην ασκείται πίεση από την εξωτερική πλευρά μόνο της μίας εκ των δύο πλακών;
Δηλαδή στην αγώγιμη πλάκα Α (ας πούμε) έχουμε την εναπομείνουσα πίεση (διαφορά πιέσεων) που ασκείται από τα δυνητικά σωματίδια που βρίσκονται εσωτερικά και εξωτερικά της πλάκας και στην πλάκα Β (ας πούμε πάλι) ασκείται πίεση μόνο από τα σωματίδια που βρίσκονται ενδιάμεσα των δύο πλακών και όχι από τον εξωτερικό χώρο. Μαθηματικώς πώς θα γράφαμε τις παραπάνω σχέσεις έτσι ώστε τελικά να βρίσκαμε την δύναμη Casimir;
Έστω ότι έχουμε μία αγώγιμη πλάκα Α η οποία είναι παράλληλη με μία υποθετική πλάκα Βη οποία είναιημιπερατή (αφήνει τα φωτόνια να περάσουν από την εξωτερική περιοχή στην περιοχή εσωτερικά των δύο πλακών αλλά δεν ξαναβγαίνουν).
Το ερώτημά μου είναι να δούμε ποιά είναι η συνολική πίεση που ασκείται σε κάθε πλάκα και τελικά αν θα έχουμε δυνάμεις Casimir.
Αν δεν κάνω λάθος στην πλάκα Α θα ασκούνται πιέσεις εκ δεξιών και αριστερών της από άπειρο αριθμό φωτονίων ενώ στην υποθετική ημιπερατή πλάκα (ας πούμε ότι είναι και αγώγιμη για λόγους απλότητας) θα ασκούν πίεση από την εσωτερική της πλευρά πεπερασμένος αριθμός σωματιδίων ενώ από την εξωτερική της πλευρά δεν θα ασκείται καμμιά πίεση γιατί ακριβώς είναι ημιπερατή.
Αν και πάλι δεν έγινα κατανοητός αν θέλεις δώσε μου κάποιο email να σου στείλω και σχηματικά αυτό που σκέφτομαι.
Vagelford wrote: Mikroy mhkoys kymatos. http://en.wikipedia.org/wiki/Electromagnetic_spectrum Xm... to basiko symperasma toy WMAP einai nomizo oti to sympan yparxei kai mporoyme na to parathrhsoyme.
Vagelford, είναι μεγάλου μήκους κύματος χαμηλής ενέργειας (τουλάχιστον στην αστροφυσική τα μικροκύματα τέτοια θεωρούνται όχι και τόσο μικρά, στο 1.9mm είναι το μέγιστο τους που είναι μεγάλο αν το συγκρινεις με τα νανόμετρα του οπτικού φωτός).
Ο WMAP είπε πολλά πράγματα: το σύμπαν είναι επίπεδο, από την ενέργεια που χρειάζεται για να είναι επίπεδο το 25% είναι ύλη και το υπόλοιπο ενέργεια (κοσμολογική σταθερά πιθανόν). Χαρτογράφησε τις ανισοτροπίες και έδωσε ιδέες για το πως πρέπει να προσεγγιστούν προβληματα που έχουν να κάνουν με τον πληθωρισμό, αλλά και την δημιουργία των γαλαξιών
H apantish moy htan se sxesh me ta radiofonika kymata. Ta mikrokymata einai apo tis pio mikroy mhkoys kymatos radiofonikes aktinobolies. Se sxesh me tis aktines gamma einai profanos terastioy mhkoys kymatos. Epi ths oysias omos h anafora den nomizo oti afinei peri8oria pareksigishs.
Σας ευχαριστώ αμφότερους για τις τοποθετήσεις σας. Έχω ανοίξει και ένα ενδιαφέρον θεματάκι κατά την γνώμη μου σχετικό με το tunneling. Όσοι πιστοί προσέλθετε.