ΔΥΟ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ «EINSTEIN»Α. ΒΑΡΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΔΡΑΝΕΙΑΚΗ ΜΑΖΑΑς υποθέσουμε , ότι έχουμε ένα αδρανειακό σύστημα αναφοράς Ο.ΧYZ και ένα παρατηρητή (Ο) εντός αυτού.Επίσης, έχουμε δυο μάζες m0 και Μ0, (m0 < M0) οι οποίες κατά το χρόνο t=0 ηρεμούν και απέχουν μεταξύ τους απόσταση h.Αφήνουμε τώρα τις δυο μάζες m0 και M0 να κινηθούν ελεύθερα υπό την επίδραση της δύναμης της παγκόσμιας έλξης.Μετά από ένα χρόνο t > 0 η απόσταση μεταξύ των δυο μαζών m0 και M0 θα είναι h΄, (h΄< h) και οι ταχύτητες αυτών θα είναι αντιστοίχως v και V, («πρόβλημα δυο σωμάτων»). Όπως είναι γνωστό, σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας, όταν μία μάζα κινείται ως προς ένα αδρανειακό παρατηρητή (Ο), τότε η μάζα αυτή αυξάνεται σχετικά με τη μάζα ηρεμίας της, που είχε στο αδρανειακό αυτό σύστημα αναφοράς.Έτσι λοιπόν στην περίπτωση του , ως προς τον αδρανειακό παρατηρητή (Ο) και κατά τον χρόνο t > 0, οι δυο μάζες ηρεμίας m0 και M0 θα αυξηθούν (μάζα = συνάρτηση της ταχύτητας) και θα ισχύουν οι σχέσεις:m = m0 f (v)(1)M = M0 f (V)(2)όπου, m > m0 και M > M0.Επίσης, όπως είναι γνωστό σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας, όταν μία μάζα κινείται υπό την επίδραση ενός βαρυτικού πεδίου, τότε η αδρανειακή και η βαρυτική μάζα είναι ισοδύναμες (σύμφωνα με την «αρχή της ισοδυναμίας») και συνεπώς, αφού είναι ισοδύναμες θα είναι και ίσες.Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με τα παραπάνω, ως προς τον αδρανειακό παρατηρητή (Ο) και κατά τον χρόνο t > 0 για τις δυο μάζες m και Μ των σχέσεων (1) και (2) θα ισχύουν οι σχέσεις:mi = mg (3)Mi = Mg(4)όπου, mi, Mi είναι αντιστοίχως η αδρανειακές μάζες των μαζών m και Μ, και mg, Mg είναι αντιστοίχως οι βαρυτικές μάζες των μαζώνm και Μ.Μετά λοιπόν από αυτά που αναφέραμε παραπάνω, έχουμε τώρα να υποβάλουμε στον «Einstein» την παρακάτω ερώτηση:ΕΡΩΤΗΣΗI: Στο παράδειγμά μας («πρόβλημα δυο σωμάτων») ας πάρουμε π.χ. τη μικρότερη μάζα m, τότε: Ως προς τον αδρανειακό παρατηρητή (Ο) και κατά τον χρόνο t > 0 με βάση τη αξιωματική θεμελίωση και τους νόμους της Θεωρίας της Σχετικότητας και λαμβάνοντας υπόψιν το γεγονός, ότι η μάζα αυξάνεται με την ταχύτητα (σχέση (1)), στην περίπτωση αυτή:a.Από ποιο μαθηματικό τύπο Α της Θεωρίας της Σχετικότητας, δίδεται η αδρανειακή μάζα mi, ως προς τον αδρανειακό παρατηρητή (Ο);b.Από ποιο μαθηματικό τύπο Β της Θεωρίας της Σχετικότητας, δίδεται η βαρυτική μάζα mg, ως προς τον αδρανειακό παρατηρητή (Ο);c.Από τους δυο παραπάνω μαθηματικούς τύπους Α και Β πως προκύπτει ότι, ισχύει η σχέση mi = mg, (όπως ισχυρίζεται η Θεωρία της Σχετικότητας), ως προς τον αδρανειακό παρατηρητή (Ο);Στην παραπάνω αυτή ερώτηση θα θέλαμε την απάντηση του «Einstein».Β. ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΓΑΛΙΛΑΙΟΥΌπως είναι γνωστό, ο Einstein στη διατύπωση της «αρχής της ισοδυναμίας» της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, δέχεται ως απόλυτα ορθό το αποτέλεσμα του πειράματος του Γαλιλαίου (πείραμα του Πύργου της Πίζας).Έτσι λοιπόν, στην περίπτωση αυτή έχουμε να υποβάλουμε στον «Einstein» την παρακάτω ερώτηση:ΕΡΩΤΗΣΗ II:Με βάση την αξιωματική θεμελίωση και τους νόμους της Θεωρίας της Σχετικότητας και λαμβάνοντας υπόψιν το γεγονός, ότι η μάζα αυξάνεται με την ταχύτητα, μπορεί ο «Einstein» να μας αποδείξει ότι, το αποτέλεσμα του πειράματος του Γαλιλαίου είναι ορθό;Δηλαδή, συγκεκριμένα μπορεί ο «Einstein» να μας αποδείξει , ότι: Ως προς ένα αδρανειακό σύστημα αναφοράς O.XYZ δυο άνισες μάζες (με μάζες ηρεμίας) m0 και m0΄, (m0 < m0΄) που αφήνονται ταυτόχρονα να πέσουν ελεύθερα από το αυτό ύψος h μέσα στο πεδίο βαρύτητας μιας τρίτης μάζας Μ0, (λαμβάνοντας υπόψιν το γεγονός ότι, η μάζες αυτές κατά την ελεύθερη πτώση τους αυξάνονται με την ταχύτητα), τότε οι δυο αυτές μάζες m0 και m0΄ πέφτουν πάντοτε με την ίδια ταχύτητα;Ποια είναι λοιπόν, σύμφωνα με την αξιωματική θεμελίωση και τους νόμους της Θεωρίας της Σχετικότητας η πλήρης μαθηματική απόδειξη από την οποία προκύπτει, ότι το αποτέλεσμα του πειράματος του Γαλιλαίου είναι πραγματικά ορθό;Στην παραπάνω αυτή ερώτηση θα θέλαμε την απάντηση του «Einstein».ΣΧΟΛΙΟΣτις παραπάνω δυο ερωτήσεις, μπορεί να μας απαντήσει ο «Einstein»;Η προσωπική μου γνώμη είναι, ΟΧΙ!Συνεπώς, επειδή ο «Einstein» είναι προφανές, ότι δεν μπορεί να μας απαντήσει στις δυο παραπάνω ερωτήσεις αυτό σημαίνει, ότι η Θεωρία της Σχετικότητας είναι μία λανθασμένη Θεωρία Φυσικής, διότι είναι μία Θεωρία ασυνεπής και εμπεριέχει πολλές εσωτερικές αντιφάσεις, όπως αναφέραμε παραπάνω.
O Einstein profanos den mporei na mas apanthsei, afoy exei pe8anei edo kai 50 xronia. Apo ekei kai pera, fenete pos exete mperdepsei kapoia pragmata. An diabasete kalytera kapoio biblio sxetikothtas eimai sigoyros oti 8a katalabete poy einai to la8os sto silogismo sas.
